کد مطلب:27833 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:115
264. تاریخ بغداد - به نقل از عمر بن علی از پدرش علی بن ابی طالب علیه السلام -: پیامبرصلی الله علیه وآله مرا برای گماردن بر یمن فرا خواند. به او گفتم: ای پیامبر خدا! من جوانی كم سن و سال هستم و از قضاوت آگاهی ندارم. پیامبر خدا، دو - یا سه - مرتبه بر سینه ام زد و هر بار می فرمود: «خدایا! قلبش را هدایت كن و زبانش را استوار بدار». پس گویی كه همه علم نزد من است و قلبم از علم و فقه آكنده شد و در قضاوت میان دو نفر، تردید نكردم.[2]. 265. المستدرك علی الصحیحین - به نقل از ابن عبّاس -: پیامبرصلی الله علیه وآله، علی علیه السلام را به یمن فرستاد و فرمود: «احكام و شرایع دین را به آنها بیاموز و میانشان قضاوت كن». علی علیه السلام گفت: من از قضاوت آگاهی ندارم. پس به سینه اش زد و فرمود: «خدایا! او را در قضاوت، هدایت كن».[3]. 266. امام علی علیه السلام: پیامبرصلی الله علیه وآله برایم دعا كرد و فرمود: «خدایا! قلبش را هدایت نما و سینه اش را گشاده كن و زبانش را استوار بدار و او را از گرما و سرما محافظت فرما».[4].
263. امام علی علیه السلام: پیامبر خدا مرا به یمن فرستاد. گفتم: ای پیامبر خدا! مرا در حالی كه جوانم، برای قضاوت در میان آنان می فرستی و من نمی دانم قضاوت چیست؟ با دستش بر سینه ام زد و سپس فرمود:«خدایا! قلبش را هدایت كن و زبانش را استوار بدار» و پس از آن، هیچ گاه در قضاوت میان دو نفر به تردید نیفتادم.[1].